ბადრი შონიას გასაუბრება იურიდიულ საკითხთა კომიტეტის სხდომაზე

2024 წლის 20 ივნისს პარლამენტის იურიდიულ საკითხთა კომიტეტმა საჯაროდ მოუსმინა იუსტიციის უმაღლესი საბჭოს მიერ წარდგენილ საქართველოს უზენაესი სასამართლოს მოსამართლეობის კანდიდატებს: გიზო უბილავას, ბადრი შონიასა და გოჩა ჯეირანაშვილს.

სამოქალაქო საზოგადოებრივი ორგანიზაციების წარმომადგენლებს, რომლებიც წლებია აქტიურად მუშაობენ სასამართლო სისტემის რეფორმირების საკითხებზე, გასაუბრების პროცესში მონაწილეობა არ მიუღიათ. ასევე, გასაუბრებაში არ მონაწილეობდნენ საპარლამენტო ოპოზიციის წარმომადგენლები.

უზენაესი სასამართლოს მოსამართლეობის კანდიდატებიდან, რომლებსაც საქართველოს პარლამენტის იურიდიულ საკითხთა კომიტეტი გაესაუბრა, მეორე კანდიდატი იყო ბადრი შონია.

გასაუბრებების დაწყებამდე რატი იონათამიშვილმა წარადგინა კანონის ფორმალურ მოთხოვნებთან საქართველოს უზენაესი სასამართლოს მოსამართლეობის კანდიდატების შესაბამისობის შესახებ ინფორმაცია, რომლის მიხედვითაც იურიდიულ საკითხთა კომიტეტის ფარგლებში შექმნილმა შესაბამისმა სამუშაო ჯგუფმა დაადგინა, რომ კანდიდატები შეესაბამებიან საქართველოს კონსტიტუციითა და კანონმდებლობით დადგენილ ფორმალურ მოთხოვნებს.

ბადრი შონიამ 2005 წელს დაამთავრა საქართველოს ტექნიკური უნივერსიტეტის სოხუმის ფილიალის იურიდიული ფაკულტეტი სამართალმცოდნეობის სპეციალობით; 2010-2011 წლებში იყო იუსტიციის უმაღლესი სკოლის მსმენელი; ის სხვადასხვა წელს მუშაობდა ადვოკატის, გამომძიებლის, პროკურორის პოზიციაზე. 2011 წლიდან დანიშნულია მოსამართლის თანამდებობაზე. 2021-2023 წლებში იყო იუსტიციის უმაღლესი სკოლის დამოუკიდებელი საბჭოს წევრი; 2021 წლის მაისიდან 2024 წლის მარტამდე იყო იუსტიციის უმაღლესი საბჭოს წევრი; 2022 წლიდან არის თბილისის საქალაქო სასამართლოს ადმინისტრაციულ საქმეთა კოლეგიის თავმჯდომარე.

იურიდიულ საკითხთა კომიტეტში ბადრი შონიასთან გასაუბრება, დაახლოებით, 1 საათი და 45 წუთი მიმდინარეობდა. სულ დაისვა 41 შეკითხვა. 

საქართველოს პარლამენტის წევრები:

• დავით მათიკაშვილი, ფრაქცია „ქართული ოცნება“  - 3 შეკითხვა;
• თენგიზ შარმანაშვილი, ფრაქცია „ქართული ოცნება“  - 5 შეკითხვა;
• ირაკლი შატაკიშვილი, ფრაქცია „ქართული ოცნება“ - 5 შეკითხვა;
• ალუდა ღუდუშაური, ფრაქცია „ქართული ოცნება“ - 3 შეკითხვა;
• გურამ მაჭარაშვილი, საპარლამენტო პოლიტიკური ჯგუფი „ხალხის ძალა“   - 2 შეკითხვა;
• ანრი ოხანაშვილი, ფრაქცია „ქართული ოცნება“ - 11 შეკითხვა.

ადვოკატთა ასოციაციის წარმომადგენელი:

•     სოფიო სოხაძე - 9 შეკითხვა

იურიდიული დახმარების სამსახურის დირექტორი:

•    დავით სიმონია - 3 შეკითხვა

მნიშვნელოვანი მომენტები გასაუბრებიდან [სტილი დაცულია]:

ალუდა ღუდუშაური: „დღეს სასამართლო გადატვირთული არის, ეს არის ფაქტი,  და ვფიქრობ, რომ უდავო არის ეს ამბავი, რა არის ისეთი... რაც, ყველა მოსამართლემ, უპირობოდ ყველა მოსამართლემ, არა აქვს მნიშვნელობა, რომელ ინსტანციაში არის ან რა ვიწრო სპეციალიზაციით არის... რა არის ის აუცილებელი კრიტერიუმი, რა არის თქვენი ხედვით, რომელიც ყველა მოსამართლეს უნდა ჰქონდეს და აჩვენოს ეს, რომ არა მარტო შინაგანად ატარებს, არამედ გამოსჭვიოდეს და ამას გრძნობდეს მართლმსაჯულების მაძიებელი პირი და აქვე იმასაც გეტყვით, თქვენი შეფასება რა არის? თქვენი ხედვა? როგორ ფიქრობთ, სასამართლოში საქმეები არის, დავუშვათ, გადატვირთული, მაგრამ მიმართვიანობის სტატისტიკას თუ ჩავხედავთ, უდავოდ არის გაზრდილი. ყოველწლიურად - წლიდან წლამდე არის არა უმნიშვნელოდ, არამედ საგრძნობლად თვალშისაცემად არის გაზრდილი მიმართვიანობა. ეს ნიშნავს იმას, რომ ... სასამართლოში როდესაც მიდის ადამიანი, მიდის, რომ წარმოვიდგინოთ თეორიულად, ვისაც აქვს შესაძლო უფლებები დარღვეული და მის აღდგენაზე მართლმსაჯულების განხორციელებისთვის მიმართავს სასამართლოს, ხომ ასეა? რასთან გვაქვს საქმე? ფართო ხედვა მინდა, არა სასამართლოს ჭრილში მხოლოდ... აი, რასთან გვაქვს საქმე ზოგადად, ადამიანებმა... აი, მართლშეგნებასთან მიმართებაში ხორციელდება რამე ტრანსფორმირება? რასთან გვაქვს საქმე, რომ სასამართლოსადმი მიმართვიანობა არის წლიდან წლამდე გაზრდილი? და რა არის თქვენი ხედვა? აი, დავუშვათ, როგორ წარმოგიდგენიათ, რომ აი, ეს მიმართვიანობა ზოგადად არა ხელოვნურად, არამედ... ხომ არ შეიძლება იყოს ისეთი გზა, რომ მანამდე, დავუშვათ, გულისხმობდით, რომ აი, ხომ არის მარტივი საკითხები, ან რაღაც ისეთი, რომელიც სასამართლომდე სხვა გზით შეიძლება გადაწყდეს, მაგალითად, მედიაცია არის ჩართული და ა.შ., მაგრამ პრაქტიკული გამოყენება ამას რატომღაც არ აქვს, აი რა არის თქვენი ხედვა, იქნებ მოკლედ გვითხრათ?“

ბადრი შონია: „მე მინდოდა ასე დამეწყო კითხვაზე, თქვენს კითხვაზე პასუხი, მაგრამ ესე დავიწყებდი რაა: თქვენ, მე როგორც გავიგე, გამოწვევას გულისხმობთ ხომ სასამართლოს დღეს? ინდივიდუალურ მოსამართლეს რა თვისებები უნდა იყოს ამაზე მერე, შემდეგში, ცოტა მოგვიანებით გიპასუხებთ ამაზე. [...]" 

„მინდა გითხრათ, რომ დღეის მდგომარეობით ნომერ პირველი გამოწვევა. სასამართლოს ნომერ პირველი გამოწვევა მანამდე იყო, ასე ვთქვათ, საქმეთა გაზრდილი... ასე ვთქვათ ზრდა და მომატებული მომართვიანობა. ასე ვთქვათ, საქმეებს ვერ ვიხილავდით დროულად. დღეის მდგომარეობით, ჩვენი ძირითადი გამოწვევა არის სასამართლოსი, აი, სასამართლოს ხელოვნურად... ხელოვნური დისკრედიტაცია უკვე წლებია მიდის მიზანმიმართული პროპაგანდა, დისკრედიტაცია, რამაც ყველაფერი, ჩემი აზრით, მეორე პლანზე გადაწია. ის პრობლემაც, რომ სასამართლოში არის გაჭიანურებული განხილვები, ის, რომ სასამართლოში ადამიანური რესურსი... (კი, ბატონო, მივდივარ იქამდე) მოსამართლეთა ნაკლებობა, ადამიანური რესურსის ნაკლებობა, როგორც მოსამართლეთა, ასევე აპარატის ნაკლებობა  და ამ დროს... ამ დროს მომართვიანობა არის მომატებული, როგორ უნდა ახსნა ადამიანმა, როდესაც მიდის პირდაპირი ნარატივი, ასე ვთქვათ, პირდაპირი პროპაგანდა, რომ სასამართლო ხელისუფლებას მართავს კლანი, ანუ არაპირდაპირი გაგებით, კრიმინალები. ამ დროს სასამართლოში მომართვიანობა მატულობს, ხალხი. ხალხს უნდა, რომ მისი საქმე განიხილოს სასამართლომ. ამ დროს ევროსასამართლოში მიმართვიანობა იკლებს და რაც მიდის, ისიც იმაზეც ჩვენს ადგილობრივ, ეროვნულ სასამართლოებს ძალიან ცოტა საქმეზე დაუდგინდა... უდგენს დარღვევას ევროსასამართლო. ჩემთვის ეს არის ამოუხსნელი და მე მგონია, რომ ნომერ პირველი პრობლემა, რაც დგას სასამართლოს წინაშე მგონია, რომ აი, ეს არის ამ პროპაგანდასთან გამკლავება და ნუ ჩვენ ვსაუბრობთ ამ საკითხთან დაკავშირებით - როგორ უნდა გავუმკლავდეთ ამ საკითხებს, ამ საკითხს. მოგეხსენებათ, სასამართლო ხელისუფლებას არ აქვს ისეთი ბერკეტი, რომ ასე ვთქვათ... რომ ეფექტური შეპასუხება მოახდინოს ყოველ ჯერზე ამ პროპაგანდასთან დაკავშირებით და ჩვენ ვაკეთებთ ყველაფერს,  ვაგრძელებთ იგივე ტემპით, რომ გავიხილოთ საქმეები, მივაწოდოთ მაღალი დონის მართლმსაჯულება ჩვენს ხალხს და, როგორც თქვენ აღნიშნეთ, ეს განაპირობებს სწორედ იმას, რომ ხალხი რეალურად, ხალხი გვენდობა და მომართვიანობა ამიტომაც არის მაღალი და ამას, რა თქმა უნდა, კვლევებიც ადასტურებს, მათ შორის, მსოფლიო ბანკის კვლევები, წინა წლის, ამ წლის  მე მგონი ჯერ არ არის. წინა წლის კვლევასაც გაცნობილი ვარ და იმის წინა წლის კვლევასაც, რომ აი, დავუშვათ ყველაფერი შედარებითია და ჩვენი ქვეყანა რომ შევადაროთ თუნდაც ვთქვათ ევროკავშირის კანდიდატ ქვეყნებს, ამ საკითხში ანუ მართლმსაჯულების კუთხით იმ ქვეყნებთან შედარებით ჩვენ უფრო წინ ვართ და უფრო გამართული მართლმსაჯულება არის ჩვენთან იმ პირობებში, როდესაც, როგორც აღვნიშნე, მიდის ყოველდღიური პროპაგანდა, რომ სასამართლო ხელისუფლებას მართავს, ასე ვთქვათ, ე.წ. კლანი, რაც შეეხება მეორე შეკითხვას - საქმეთა დიდ ნაკადს, ესეც, რა თქმა უნდა, გამოწვევა არის, მაგრამ ეს გამოწვევა, მე ვფიქრობ, რომ  დაძლევადია. სასამართლო ხელისუფლებამ მიიღო უკვე ზომები მოგეხსენებათ, მოსამართლის მომზადება არ არის მარტივი პროცესი; რომ გამოაცხადო კონკურსი და მიიღო მოსამართლეები, ამას საკმაოდ დიდი დრო სჭირდება - ერთი და ორი წელი სჭირდება, მინიმუმ, რომ სათანადოდ მომზადდეს მოსამართლე და შეუდგეს საქმიანობას. დღეის მდგომარეობით, ეს არის ჩვენი, როგორც აღვნიშნე, ერთ-ერთი პრობლემა, რომ გაჭიანურებული განხილვები... ამ საკითხს მოვაგვარებთ, როგორც მე ვიცი და მაქვს ინფორმაცია, რომ იუსტიციის უმაღლეს სკოლაში მიმდინარეობს ეხლა, ამ ეტაპისთვის 50 -მდე მოსამართლის გადამზადება და სულ რაღაც მემგონი წელს ერთი... პირველი ნაკადი შეუდგება საქმიანობას, ხოლო მეორე ნაკადი მეორე წლიდან შეუდგება საქმიანობას და, ჩემი აზრით, დიდწილად ეს პრობლემა მოგვარდება [...] ხო ნუ იმ თვისებებთან დაკავშირებით მოსამართლე... მოსამართლეს უნდა... მოსამართლემ მე ეხლა ახალს ვერაფერს ვერ მოვიგონებ, მოსამართლემ უნდა მოუსმინოს თავაზიანად, მოსმენის უნარი უნდა ჰქონდეს მოსამართლეს, ასევე უნდა იმოქმედოს გონივრულად და უნდა გადაწყვიტოს მიუკერძოებლად. და მეოთხე... მეოთხე თვისებაა...აი მე მგონი... აი სამ თვისებას დაგისახელებთ.“

ალუდა ღუდუშაური: „პიროვნულად რას ფიქრობთ... აი, პიროვნული თვისება რა უნდა ჰქონდეს ისეთი, რომ...“

ბადრი შონია: „ააა პიროვნული თვისება მედეგი. მედეგი უნდა იყოს, რა თქმა უნდა, უნდა იყოს მედეგი და არ უნდა შეეშინდეს გამოწვევების, იმიტომ, რომ მოსამართლეობა, ეს ისეთი პროფესიაა, სადაც, სადაც  შიში არის დამღუპველი.“

ანრი ოხანაშვილი: „მოსამართლის მედეგობასთან დაკავშირებით რას ფიქრობთ? რაში უნდა გამოიხატოს მოსამართლის მედეგობა? ჩვენი საზოგადოება თვალყურს ადევნებს ამ სხდომას, ხომ? დამსწრე საზოგადოება არის ასევე წარმოდგენილი. რას ნიშნავს თქვენთვის, იყოს მოსამართლე მედეგი და რა შემთხვევები შეიძლება იყოს, სადაც მოსამართლემ ეს მედეგობა უნდა გამოავლინოს? რომ ჩვენმა საზოგადოებამ იცოდეს, რომ ქართულ მართლმსაჯულების სისტემაში არიან მოსამართლეები, რომლებიც აი ამბობენ, რომ აი ეს ნიშნავს მედეგობას და მე ამ მედეგობას გამოვხატავ კონკრეტულ აი ამ პროცესში ასე და ასე. როგორ გესმით თქვენ ეს?“

ბადრი შონია: „ნუ სასამართლოს საქმიანობა, მოგეხსენებათ, ძალიან რთულია. სასამართლოს მიერ მიღებული გადაწყვეტილება შესაძლოა მოსაწონი არ იყოს ყველასთვის, მოგეხსენებათ, შესაბამისად, სასამართლოს გადაწყვეტილებას შეიძლება მოჰყვეს გულისწყრომა გარკვეული საზოგადოების... საზოგადოების გარკვეული ნაწილის მხრიდან, ან შესაძლოა, გადაწყვეტილების მიღებამდე, მიღებამდე მოხდეს საზოგადოების მხრიდან, გარკვეული ნაწილის მხრიდან ზემოქმედება მოსამართლის მიმართ სასურველი გადაწყვეტილების მიღების მიზნით, ამ ყველაფერთან მიმართებაში სასამართლო უნდა იყოს  ჩამოყალიბებული, მედეგი უნდა იყოს. სასამართლომ არ უნდა... საზოგადოებრივი განწყობების მიხედვით არ უნდა მიიღოს გადაწყვეტილება, მოსამართლემ უნდა მიიღოს გადაწყვეტილება, რა თქმა უნდა, საქართველოს კონსტიტუციისა და კანონის შესაბამისად - ასეთ პასუხს გაგცემდით.“ 

ანრი ოხანაშვილი; „ასევე მაინტერესებს, აი 2012 წლამდე... ბატონ გიზოსაც ვკითხე იგივე შეკითხვა - სასამართლო სისტემაში არსებული მდგომარეობა და 2012 წლის შემდგომ - რა განსხვავებაა 2012 წლამდე არსებულ სასამართლო სისტემას და 2012 წლის შემდგომ სასამართლო სისტემას შორის დამოუკიდებლობის, კვალიფიკაციის, გამჭვირვალობის კომპონენტების კუთხით?“

ბადრი შონია: „მოგახსენებთ... დავიწყოთ საბჭოდან. იუსტიციის უმაღლესი საბჭო დაკომპლექტებული იყო, ასე ვთქვათ, პოლიტიკოსებისგან და იქ მოსამართლეების ხმა ნაკლებად ისმოდა, ამას აღვნიშნავ. რაც შეეხება უკვე შემდგომ... მე, ასე ვთქვათ, იმ პერიოდში სასამართლო სისტემაში დიდი ხანი არ მომიწია მუშაობამ და საბჭოსთან, სიმართლე გითხრათ, შეხება ნაკლებად მქონდა, რომ შევაფასო იმ დროინდელი საბჭოს საქმიანობა და როლი. რაც შეეხება შემდგომ უკვე, როდესაც აი პირველი ტალღა... ტალღის შედეგად საბჭო დაკომპლექტდა და საბჭოს კომპონენტებიდან, ასე ვთქვათ, გამოვიდა ეს პოლიტიკური კომპონენტი და პროფესიული კუთხით დაკომპლექტდა საბჭო, ასევე მოსამართლეთა რაოდენობა დადგინდა და განისაზღვრა, ასე ვთქვათ, 8 მოსამართლე და მე-9 თავმჯდომარე უზენაესი სასამართლოსი, ამითი, რა თქმა უნდა, თვითონ ორგანოს როლი ამაღლდა  და ასევე გამჭვირვალეობა საბჭოსი, რა თქმა უნდა საბჭოს სხდომები გახდა უფრო საჯარო, რაც რა თქმა უნდა, ამას უკვე ვერ ვიტყვით წინა შემთხვევაში. ეხლა, ამჟამინდელი საბჭო ნამდვილად არის გახსნილი და ვერავინ ვერ იტყვის, რომ საბჭო დახურულია და დახურულ რეჟიმში მიიღება გადაწყვეტილებები. აი, ამ განსხვავებას... აი, ასეთ განსხვავებას გავაკეთებდი იმ პერიოდსა და ამ პერიოდს შორის.“

ანრი ოხანაშვილი: „სასამართლო გადაწყვეტილებების დასაბუთების ხარისხი არის თუ არა გაზრდილი? ან პირიქით? პირიქით ხომ არ არის?...“

ბადრი შონია: „სასამართლოს გადაწყვეტილებების დასაბუთების ხარისხი, რა თქმა უნდა, გაზრდილი არის...“

ანრი ოხანაშვილი: „და რამ განაპირობა ეს?“

ბადრი შონია: „რამ განაპირობა და იმ გარემოებამ, რომ უფრო მეტად... აქ შეიძლება ითქვას, რომ საბჭომ, ასე ვთქვათ, არაერთი ტრენინგი ჩაატარა სკოლამ, უფრო სწორად, ჩვენმა იუსტიციის სკოლამ, არაერთი გადაწყვეტილება ითარგმნა ადამიანის უფლებათა ევროპული სასამართლოსი, ასევე, რა თქმა უნდა, დასაბუთების კუთხით სასამართლომ მოიშველია ევროპული სასამართლოს პრაქტიკა, ასევე მოიშველია საკონსტიტუციო სასამართლოს პრაქტიკა. უფრო მეტად ერთმანეთთან შერწყმა მოხდა, უფრო მეტი პრაქტიკის გაზიარება მოხდა, უფრო მეტი... ანუ ცოდნის ამაღლება მოხდა, ასე ვთქვათ...“

ანრი ოხანაშვილი: „ინდივიდუალური მოსამართლის როლის და მოსამართლის დამოუკიდებლობისთვის გარანტიების შექმნის კუთხით შეიცვალა რამე?“

ბადრი შონია: „რა თქმა უნდა, შეიცვალა. პირველი შეიცვალა ის რომ... მოგეხსენებათ ის, რომ მოსამართლე ინიშნებოდა ვადით - 10-წლიანი ვადით და მე 10-წლიანი ვადით დავინიშნე მაშინ. შემდგომში უკვე შეიცვალა ეს მიდგომა და უვადოდ ინიშნებოდნენ და ინიშნება მოსამართლე, ასე ვთქვათ, ვისაც სამ წელზე მეტი გამოცდილება ჰქონდა, ის უკვე უვადოდ ინიშნებოდა, ვისაც სამ წელზე მეტი გამოცდილება ჰქონდა, თუ 5 წლამდე გამოცდილება ჰქონდა ის სამწლიანი გამოსაცდელი ვადით ინიშნებოდა და როდესაც გაივლიდა ამ გამოსაცდელ ვადას და მერე დანიშვნის პროცედურები გახდა ძალიან ცხადი  და მკაფიო და კრიტერიუმები დადგინდა მოსამართლეთა დანიშვნის, რეფორმის ფარგლებში ესეც ძალიან მნიშვნელოვანია, სანდოობისთვის ძალიან მნიშვნელოვანი იყო, სასამართლოს სანდოობისთვის, ამას გამოვყოფდი კიდევ ერთხელ.“

ანრი ოხანაშვილი: „სასამართლოს დამოუკიდებლობის კუთხით  შეიცვალა რამე?“

ბადრი შონია: „სასამართლოს დამოუკიდებლობის კუთხით, რა თქმა უნდა! საქართველოს კონსტიტუციის დონეზე ჩამოყალიბდა იუსტიციის უმაღლესი საბჭოს სტრუქტურა და საბჭოს შესახებ გაჩნდა ასევე ჩანაწერი და… ასევე დამოუკიდებლობის კუთხით ერთ-ერთი ძლიერი კომპონენტი არის რეორგანიზაციის შედეგად მოსამართლის გათავისუფლების აკრძალვა, ესეც ძალიან მნიშვნელოვანი კომპონენტი.“

ანრი ოხანაშვილი: „2012 წლამდე არსებული სასამართლოს კუთხით და 2012 წლის შემდგომ დამოუკიდებლობის კუთხით რადიკალური განსხვავება უნდა იყოს...“

ბადრი შონია: „რადიკალური განსხვავებაა, რა თქმა უნდა, ამას მე კი არა, ბევრი იზიარებს და ფაქტი სახეზეა, რომ ძალიან ბევრი რეფორმა ჩატარდა ბოლო წლებში, რამაც, ასე ვთქვათ, დინამიურად განავითარა სასამართლო და ვითარდება აი ამ რეფორმების კვალდაკვალ [...]“

სოფიო სოხაძე: „როგორ შეაფასებდით სასამართლო ხელისუფლების მოქმედებას ინფორმაციის გაუცემლობასთან დაკავშირებით? საჯარო ინფორმაციას ვგულისხმობ, რომელიც ეხება განსახილველ საქმეთა რაოდენობის, საქმეთა დასრულების მაჩვენებლის, მოსამართლეთა წარმოებაში, კონკრეტული მოსამართლეების წარმოებაში არსებული საქმეთა რაოდენობის შესახებ, მათ მიერ საქმეთა დასრულების შესახებ და ამ ინფორმაციის გაუცემლობას სასამართლოს მხრიდან, მათ შორის, იუსტიციის უმაღლესი საბჭოს შესაბამისი დეპარტამენტის -მენეჯმენტის დეპარტამენტი არსებობს ასეთი საერთო სასამართლოების სისტემაში, რომელიც უზრუნველყოფილია, უფრო სწორად, ვალდებულია ამ ინფორმაციის დამუშავებაზე და შემდგომში გაცემაზე და ამ ინფორმაციის გაუცემლობა რომ შეაფასოთ.“

ბადრი შონია: „რა თქმა უნდა,  საჯარო ინფორმაციის გაცემა პირიქით არის ღია. სასამართლო ღიაა ასეთი ინფორმაციის გაცემასთან დაკავშირებით, რომელიც საჯაროა და რომელიც არ შეეხება, ასე ვთქვათ, პერსონალურ ან პროფესიულ, ან ასევე სახელმწიფო საიდუმლოებას რომელიც არ შეიცავს...“

სოფიო სოხაძე: „კიდევ ერთი კითხვა მექნება. ისევ ანგარიშვალდებულების თვალსაზრისით, თქვენი მოსაზრებით, საზოგადოებისთვის რა უფრო მნიშვნელოვანია სასამართლო სისტემის, მოსამართლეების გამჭვირვალობა თუ კერძო სექტორის საქმიანობის გამჭვირვალობა?

ბადრი შონია: „საზოგადოებისთვის, მე ვფიქრობ, რომ ორივე მნიშვნელოვანია. გამჭვირვალობა... მე მგონი ვერ განასხვავებ, დავუშვათ, რატომ არ უნდა იყოს... რატომ უნდა იყოს სასამართლო გამჭვირვალე და რატომ არ უნდა იყოს  მესამე სექტორი აღნიშნეთ ხომ? მესამე სექტორში არასამთავრობო ორგანიზაციები ალბათ ხომ... თუ... მე მგონი არც არავის არ უნდა ჰქონდეს გამჭვირვალობასთან დაკავშირებით რაც უფრო... ჩვენ ვისაუბრეთ უკვე გამჭვირვალობასთან დაკავშირებით, რომ რაც უფრო გამჭვირვალეა, მე მგონი მით უკეთესია იმისთვის, აი, დავუშვათ, ვინც საქმიანობს აი ამ სფეროში...“

გარდა ამისა, ბადრი შონიამ გასაუბრებისას სხვა საკითხებთან დაკავშირებით აღნიშნა:

•  განხორციელებული რეფორმების კვალდაკვალ სასამართლო ვითარდება და ეს ყველამ უნდა აღიაროს!
•  ნაფიც მსაჯულთა სასამართლოსთვის ჩვენი საზოგადოება შესაძლოა მზად არ არის ან არ უნდა ნაფიც მსაჯულად პროცესში მონაწილეობა, რადგან მისი მოსაზრებით მოქალაქეები ხშირად ყველა ზომას მიმართავენ, რომ აიცილონ ეს ვალდებულება.
• სამოსამართლო უფლებამოსილების მანძილზე მის მიმართ ზეწოლას ან არასწორ კომუნიკაციას არც ერთხელ არ ჰქონია ადგილი და ასე რომ ყოფილიყო, ამის შესახებ განაცხადებდა და საქმის კურსში ჩააყენებდა იუსტიციის უმაღლეს საბჭოს.
•  სამოქალაქო დაუმორჩილებლობისთვის უნდა დაეკისროს თუ არა პასუხისმგებლობა მოქალაქეებს - ამ საკითხზე არ უფიქრია და პასუხი არ აქვს.

შეკითხვებზე პასუხის გაცემის შემდეგ ბადრი შონიამ მცირე დასკვნითი სიტყვა წარმოთქვა, რა დროსაც მადლობა გადაუხადა დამსწრე საზოგადოებას მოსმენისთვის.